czwartek, 30 maja 2013

Lutte de classe o sytuacji w Polsce



Lutte de classe o sytuacji w Polsce

Nie jestem zawodowym tłumaczem, a języka francuskiego uczyłem się na budowie w czasie usuwania azbestu. Dlatego też z góry przepraszam za wszystkie błędy i jeśli komuś spodoba się tematyka artykułu, to zachęcam do wykonania tego tłumaczenia jeszcze raz. Tekst pochodzi z miesięcznika teoretycznego Lutte de classe (n.150, mars 2013 str. 22-29.) http://www.union-communiste.org/?FR-archp-show-2013-1-1711-6545-x.html  czyli po naszemu WALKA KLAS. Tekst jest nie podpisany, gdyż jest dziełem kolektywnym kilku członków LO znających jako tako język polski i sytuację w Polsce. Ważne jest to, że tekst jest adresowany do francuskiego czytelnika. Jest to informacja ważna, gdyż wielu polskich czytelników może nie zdawać sobie sprawy z wyjątkowości polskiego kapitalizmu na tle UE. To co dla nas jest: „normalne” – dla obywateli krajów zachodnio europejskich jest przejawem skrajnego wyzysku.
Mój stosunek do tego tekstu jest dwojaki. Z jednej strony jest to całościowa analiza polskiej nędzy i wydaje mi się, że rzadko takie teksty piszą w Polsce działacze komunistyczni. Jest to trochę tak: po co pisać o czymś, o czym wszyscy wiedzą. Jeśli już takie teksty spotykam, to są one dziełem socjologów i ze względu na publikowanie ich w prasie burżuazyjnej czy publikacjach akademickich, to przekaz polityczny jest maksymalnie łagodzony, by był on strawny dla przełożonych. I choć tekst był pisany przez obcokrajowców, to zebrany tutaj bogaty materiał faktograficzny może być cenny także dla polskiego czytelnika obeznanego z tematem, który być może znajdzie fakty, których do tej pory nie znał, lub fakty, które zainspirują go do samodzielnych poszukiwań.

sobota, 25 maja 2013

Rocznica zamordowania komunardów



25 maja 2013 r. odbyła się w Paryżu, na cmentarzu Pere Lachaise uroczystość poświęcona Komunie Paryskiej, a raczej komunardom bestialsko zamordowanym przez francuską burżuazję. Uroczystość została zorganizowana przez stowarzyszenie: „Przyjaciele Komuny Paryskiej” http://www.commune1871.org/ , na której to stronie można znaleźć wszystkie organizacje francuskiej lewicy, utożsamiające się z dziedzictwem Komuny. Na zdjęciu numer 1 widoczny jest jeden z dwóch stolików stowarzyszenia, rozłożony przed bramą cmentarza, gdzie zorganizowana była zbiórka. Z naszego (czyli polskiego) punktu widzenia najciekawsza jest chyba broszurka: „La Comune et les etrangers” dotycząca udziału obcokrajowców, w tym Polaków takich jak Jarosław Dąbrowski czy Walery Wróblewski.
 

piątek, 24 maja 2013

Fete LO – komunistyczny festyn.


Fete LO – komunistyczny festyn.

W dniach 18-20 maja 2013 odbyło się po raz kolejny coroczne trzydniowe święto Lutte Ouvriere. Fete LO najłatwiej scharakteryzować słowami komunistyczny festyn. Jest to impreza masowa dla całych rodzin i właśnie dlatego, że uczestniczą w nich całe rodziny muszą być zapewnione atrakcje dla wszystkich pokoleń. Są więc gry i zabawy dla małych dzieci, a także polityczne dyskusje dla pozostałych. Zainteresowanych tematem odsyłam do strony http://fete.lutte-ouvriere.org/ . Ja w swoim opisie Fete LO ograniczę się do kwestii politycznych.
Fete LO, to święto całej francuskiej komunistycznej lewicy. Dzieje się tak za sprawą: „politycznego miasta”, w którym znajdują się stoiska licznych organizacji komunistycznych i antykapitalistycznych. Oprócz stoisk są też dwie trybuny, na których cały czas odbywają się debaty. Przez trzy dni obok siebie stoją trockiści, komuniści innych wyznań (Mouvement Communiste, Gauche Communiste PCF) a także anarchiści. Jak widać na załączonych zdjęciach, anarchiści francuscy są bardziej cywilizowani od swoich polskich kolegów i potrafią trzy dni spędzić na imprezie pełnej komunistycznej symboliki. Zresztą nie tylko anarchiści, ale cała polska radykalna lewica może się od Francuzów wiele nauczyć.

Lutte Ouvriere a klasa robotnicza



Lutte Ouvriere, czyli walka robotnicza to francuska partia komunistyczna o rodowodzie trockistowskim. Początki partii, tak jak i ruchu trockistowskiego sięgają lat trzydziestych, ale dopiero w latach sześćdziesiątych partia ta stała się poważnym graczem na francuskiej scenie politycznej i jest nim do dziś. Kandydaci LO (sześciokrotnie Arlette Laguiller i w roku 2012 Nathalie Arthaud) regularnie startują w wyborach prezydenckich i dwukrotnie (1995 i 2002) Laguiller uzyskała ponad 5 procent głosów. W ostatnich wyborach wynik LO był dużo słabszy, na skutek bardzo dobrego wyniku PCF, która w ramach Frontu Lewicy wystawiła Jeana Luca Melenchona (ponad 11 procent). LO regularnie też bierze udział w wyborach parlamentarnych i samorządowych, ale działalność wyborcza jest dla tej partii przede wszystkim probierzem realnych wpływów, a nie główną formą aktywności. LO jest partią komunistyczną, która dąży do obalenia kapitalizmu na drodze rewolucji. Zainteresowanych tematem odsyłam do licznych wywiadów telewizyjnych z Nathalie Arthaud dostępnych na youtube, w których podczas kampanii prezydenckiej podkreślała ona, że nie chce zostać prezydentem, bo jej celem jest zniesienie tego urzędu, jak i obalenie całego porządku burżuazyjnego.